سلام
ببخشيد من بار اول هستش كه اين سعادت رو پيدا كردم كه به اين وبلاگ سر بزنم. نميدونم تا اينو ديدم يه دفعه دلم گرفت و يه غمي تو دلم نشست. نميدونم چرا؟ ولي شايد چون خداحافظي سخته. اصلا قابل تحمل نيست.
بذار آخرش رو من بگم:
در دلم بود كه آدم شوم اما نشدم!
اين در مورد خودمه ديگرون ناراحت نشن.
التماس دعا
